Özet
-
Tıp eğitimi, hekimlerin yetkinliklerini artırmak ve sağlık hizmetlerinin kalitesini iyileştirmek amacıyla sürekli güncellenmesi gereken bir disiplindir. Türkiye’de, 1950’lerden itibaren başlayan tıp eğitimi alanındaki çalışmalar, 1977’de ilk Tıp Eğitimi Araştırma Enstitüsü’nün kurulmasıyla kurumsal bir yapıya kavuşmuş, sonraki yıllarda üniversitelerde Anabilim Dalları olarak gelişmiştir. Bu anabilim dalları, mezuniyet öncesi ve sonrası tıp eğitimi, eğitici eğitimi, akreditasyon ve eğitim programlarının geliştirilmesi gibi birçok alanda faaliyet göstermektedir. Tıp eğitimine yönelik yüksek lisans ve doktora programları, nitelikli akademisyenler yetiştirerek bu alandaki bilgi birikimini artırmayı hedeflemektedir. Tıp eğitimi yüksek lisans ve doktora programlarının güçlendirilmesi, eğitim kalitesinin artırılması ve modern eğitim araçlarının kullanımı, Türkiye’nin sağlık sisteminin sürdürülebilirliği açısından hayati bir öneme sahiptir. Bu derleme, Türkiye’deki Tıp Eğitimi Anabilim Dallarının ve bu alandaki yüksek lisans ve doktora programlarının tarihsel gelişimini, mevcut durumunu, işlevlerini ve karşılaştığı zorlukları incelemektedir.
Summary
-
Medical education is a discipline that needs to be constantly updated in order to expand the competencies of physicians and improve the quality of health services. In Türkiye, medical education efforts began in the 1950s and were institutionalized with the establishment of the first Medical Education Research Institute in 1977, which later developed into departments within universities. These departments are active in various areas, including undergraduate and graduate medical education, faculty training, accreditation and curriculum development. Master’s and doctoral programs in medical education aim to train qualified academics and expand the knowledge base in the field. Strengthening these programs, improving the quality of education and using modern educational tools are crucial for the sustainability of the Türkiye’s healthcare system. This review examines the historical development, current status, functions, and challenges of medical education departments and postgraduate programs in Türkiye.
Anahtar Sözcükler / Keywords
Tablo Başlıkları / Table Heads
-
Tablo 1. Tıp Eğitimi Kış Okullar Tablo 2. Ulusal Tıp Eğitimi Kongre ve Sempozyumları Tablo 3. Türkiye’de Tıp Eğitimi yüksek lisans programı olan üniversiteler ve özellikleri Tablo 4. Türkiye›de Tıp Eğitimi doktora programı olan üniversiteler ve özellikleri
Kaynaklar / References
-
Aydınlar A., Mavi A., Kütükçü E., Elgün Kırımlı E., Alış D., Akın A, Altıntaş L. (2024). Awareness And Level Of Digital Literacy Among Students Receiving Health-Based Education. BMC Medical Education 24:38, https://doi.org/10.1186/s12909-024-05025-w Başer A, Şahin H. (2017). Atatürk’ten Günümüze Tıp Eğitimi. Tıp Eğitimi Dünyası Dergisi 16.48:70-83. Darendeliler F.F. (2016). Tıp Eğitimi Dünyası Editörleri Kendi Dönemlerini Anlatıyor-İstanbul Tıp Fakültesi’nde Tıp Eğitimi. Tıp Eğitimi Dünyası Dergisi. 45.Özel sayı, 8-9. Elçin M. (2010). Tıp Eğitiminin Tarihçesi. Hacettepe Tıp Dergisi. 41:195-202. Elçin M., Musal B. (2023). Tıp Eğitimi Bilimi Tarihçesi, Cumhuriyetin 100.yılında Tıp Dalları Tarihçesi içinde (713-720). Yakıncı C., Tanrıverdi L.H., Erkurt M.A., Altuntaş F., ve Yiğenoğlu,T.N., İstanbul: Kolektif Frank, J.R., Taber, S., van Zanten, M., Scheele, F., Blouin, D. (2020). The Role Of Accreditation In 21st Century Health Professions Education: Report Of An International Consensus Group. BMC Med Educ 20 (Suppl 1), 305. https://doi.org/10.1186/s12909-020-02121-5 Frenk J, Chen L, Bhutta ZA, Cohen J, Crisp N, Evans T, Fineberg H, Garcia P, Ke Y, Kelley P, Kistnasamy B, Meleis A, Naylor D, Pablos-Mendez A, Reddy S, Scrimshaw S, Sepulveda J, Serwadda D, Zurayk H. (2010). Health Professionals For A New Century: Transforming Education To Strengthen Health Systems In An Interdependent World. Lancet. Dec 4;376(9756):1923-1958. Kemahlı S. (2016). Türkiye’de Tıp Eğitimi Çalışmaları ve “Tıp Eğitimi Dünyası” Dergisi. Tıp Eğitimi Dünyası Dergisi. 45.Özel sayı, 4. Solakoğlu ZO, Darendeliler FF.(2013). İstanbul Tıp Fakültesinde Değişim Süreci: Son Yirmi Yıldan Süzülenler. Tıp Eğitimi Dünyası Dergisi, 38(38):23-26. Tıp Eğitimciler için Ulusal Yetkinlikler Çerçevesi (2010). Erişim Tarihi: 6 Kasım 2024, https://tead-tip.marmara.edu.tr/onemli-linkler Tıp Eğitimini Geliştirme Derneği. Erişim Tarihi: 6 Kasım 2024, https://teged.com.tr/sempozyumlar-ve-kongreler/ Turan S. (2016). Geçmişten Geleceğe Türkiye’de Tıp Eğitiminin Gelişimi. Tıp Eğitimi Dünyası Dergisi. 45.Özel sayı, 11-14. Uysal O.A. (2019). Tıp Fakültelerinde Tıp Eğitimi Anabilim Dalı İşlevi. Tıp Fakültesi Klinikleri 2(1), 1-6. Yükseköğretim Kurulu web sayfası. Erişim Tarihi: 6 Kasım 2024, https://www.yok.gov.tr/kurumsal/idari-birimler/egitim-ogretim-dairesi/asgari-kosullar
Geliş Tarihi / Received Date
-
04.12.2024
Kabul Tarihi / Accepted Date
-
16.01.2025